నాటిక కనిపించడం లేదు రచన -రావూరు
******* *************** *************
గదిలో ఒక పక్కగా ఒక బల్ల కుర్చీ వుంటాయి . బల్ల మీద రెండు
మూడు పుస్తకాలు అస్తవ్యస్తంగా పడి వుంటాయి. కొంచెం వెనుకగా ఇంకో ప్రక్కన ఒక మంచం
దాని మీద పక్క వేసి వుంటాయి . మంచం కింద చిన్న పెట్టె వుంటుంది . ఎదురుగా ఒక గోడకు కాలెండర్ తగిలించి వుంటుంది . [చంద్రం లుంగీ బనీనుతో వుంటాడు . రమా దేవి సామాన్య మైన చీరలో మధ్య తరగతి గృహిణి లా వుంటుంది . ]
తెర లేచే సరికి చంద్రం ఆ బల్ల దగ్గర కూర్చుని ఏదో చదువుతూ వుంటాడు . తర్వాత మెల్లగా లేచి ఆబల్ల మీద సామాను అటూ ఇటూ సర్దుతూ వుంటాడు . విసుగు పుట్టింది .
చంద్రం - రమా!ఓ ! రమా! [ఘట్టిగా పిలుస్తాడు . జవాబు రాదు]
చం -ఇదో ప్రారభ్దమ్ -నాకేదయినా అవసర మైనప్పుడు ఈవిడ కూడా కంటిక్కనపడదు . రమా ! ఓ! రమా [ఘట్టిగా పిలుస్తాడు .]
రమాదేవి -[లోపల్నుంచి ]ఆ!ఆ!వస్తున్నానండీ!ఎందుకలా గావు కేకలు పెడతారు?స్నానం చేద్దామని వెళుతున్నాను . ఈవేళ మీ శెలవు కాదు గానీ నా పని తెమల నియ్యడం లేదు . పొద్దుటి నుంచీ చూస్తున్నాపనితరవాత పని చెపుతూనే వున్నారు . ఈవేళ నేను స్నానం చేసే గీత కనపడటం లేదు .
చం -మరేం ఫరవాలేదు ఒక్కరోజు స్నానం ఆలస్య మయితే ఏమీ మునిగిపోదు కానీ,ఇక్కడ పెట్టిన అగ్గిపెట్టె కానీ చూసావా?అది నాక్కావలసి నప్పుడు కాన పడదు. అయినా నా అగ్గిపెట్టె ముట్టు కో వద్దని ఎన్ని సార్లు చెప్పాను?
రమ -నా వంటింట్లో అగ్గిపెట్టె వేరే వున్దిగా. మీ సిగరెట్టు కంపు అగ్గిపెట్టె నా కెందుకండీ! ఇక్కడే ఎక్కడొ పడి వుంటుంది చోడండి.[అక్కడంతా వెతుకుతుంది . ఆ బల్ల మీద పుస్తకాల మధ్య నుంచి అగ్గి పెట్టె తీసి ఇస్తుంది . ]ఆ!ఇదుగోనండీ మీ అగ్గిపెట్టి , నెమ్మదిగా చూసుకొంటే అదే కనిపిస్తుంది . ఏదీ! మీదగ్గర ఆ ఆర్పే కనపడటం లేదు .
చం -ఆ!ఆ! సరేలే! ఇలాతే! [తీసుకొని సిగరెట్టూ పెట్టె కోసం చూస్తె అది కనపడదు . ]
చం- ఇక్కడ సిగరెట్టు పెట్టె ఏమయినది!ఇది వచ్చేటప్పటికి అది మాయ మైంది .
ర- ఎక్కడ పెట్టారు?
చం - హిమాలయాల మీద. ఎక్కడ పెడతాను ఇంట్లోతప్ప? ఆబల్లమీద సిగరెట్ పెట్టె పెట్టి ,అగ్గిపెట్టె వెతకడం ప్రారంభించా అడిదోరికింది,ఇది పొయిన్ది. ఏదీ కనబడదు ఈ ఇంట్లొ-
ర- నేను వెతుకుతా వుండండి .
చం- ఆ!వెతుకు,వెతుకు నీవి విశాల నేత్రాలుగా !
ర- ఇదుగో నండీ,దిండు కింద [దిండు కింద నించి తీసి ఇస్తున్ది.]
చం- దిండు క్రిందా?
ర- [నవ్వి] దిండుకింద సిగరెట్టు పెట్టే - ఈ పేరుతో ఒక నాటకం వ్రాసెయ్యండి.
చం - ఇందులో రెండు సిగరెట్లు వుండాలి. కనపడటం లేదే!
ర- అయ్యో!రామ! అవేమవుతాయండీ! మీరే కాల్చేసి వుంటారు .
చం- అవునే! నేనే కాల్చి మళ్ళీ వెతుక్కొంటున్నా!నాకు మతి మరుపు. ఎం చెయ్యమంటావు?
ర- లేకపోతే ఏమవుతాయండీ?
చం- సిగరెట్టు పెట్టెలోంచి పైకి వురికి కిటికీ లోంచి బయటికి పోయి వుంటాయి. మాయా బజారు సంసారం . ఆ చొక్కా ఇలాతే! ఓ అర్ధ రూపాయి పడేయ్ ,వెళ్లి తెచ్చు కొంటా![రమా దేవి చొక్కా తీసి ఇస్తున్ది.పెట్టె తెరవడానికి చూస్తె]
ర- అయ్యో! తాళం చెవి బల్ల మీద పెట్టానే! మీరేమైనా చూసారా?
చం- బాగున్ది. నన్నే అడగడం ప్రారంభించావ్? చూడు చూడు
ర- ఇందాక ఇక్కడే పెట్టానండీ! ఇంతలో ఏమైందీ! మీ చొక్కా జేబులో ఉందేమో చూడండి కొంచెం -
చం - నీకు కనబడని వన్నీ నా జేబులో వుంటాయా? ఇదేం గారడీ వాడి సంచీ అనుకొన్నావా?
ర- ఏమైంది మరి?వెతుకుతూ వుంటా ఈపూటకు వెళ్లి అప్పు తెచ్చుకోండి .
చం - అప్పా!అప్పిచ్చే వాడేక్కడా కనపడటం లేదు. ఎక్కడ తేను?
ర- ఎలాగండీ తాళం చెవి?ఏమైంది మరి? ఇక్కడే పెట్టా,నాకు బాగా జ్ఞాపకం వుంది .
చం -మరి వెతుకు వెతుకు [అటూ ఇటూ పచార్లు చేస్తూ వుంటాడు .
ర- నే వెతకలేనండీ -ప్రతిదీ వెతకట మే నయ్యె![కుర్చీలో కూర్చుంటుంది]
చం -[కోపంతో] ఎవడి కోసం వెతుకుతావే![దగ్గరకు వెడతాడు] ఒక్క చెంపకాయ వేస్తే-ఓసినీ ...... నీ మెళ్ళోగొలుసులొనే వుందే !పెట్టే తియ్యి తియ్యి త్వరగా
ర- అవునండోయ్ !ఇందాక పెట్టు కొన్నాను.{పెట్టెలో డబ్బులు తీసి ఇస్తుంది . ]
బయట నుంచి పిలుపు ------చంద్రం గారూ!
చం -నాగారాజుగారా? రండి రండి
నాగరాజు- చంద్రం గారూ పొద్దుటి నుంచీ మా అబ్బాయి కనపడటం లేదండీ!ఊరంతా వెతికి వెతికి వచ్చాను. ఎక్కడకు పోయాడో ఏమో మరి!
చం - మీ అబ్బాయి కనిపించడంలా? మా ఇంట్లో వస్తువులు కనపడక యాతన పదుతున్నాము. మీ ఇంట్లొ మనుషులే కనిపించడంలా ?
నాగ- వాడిని వెతుకుతానని వాళ్ళమ్మ వెళ్ళింది ,అదీ కనిపించడం లెదు. ఇల్లు తాళం వేసి వుంది .
చం - తాళం చెవి పోగొట్టుకొని వెతు క్కొంటొదో ఎమో-మరి [భార్య వంక చూచి నవ్వుతూ] ఆవిడ మెళ్ళోనె వుండి వుంటుంది ,పాపం చూసుకొని వుండదు.
ర- చాల్లెండి సరసాలు!ఆయన భార్యా ,పిల్లాడు కనబడక ఆదుర్దా పడుతుంటే
నాగ - అసలే సంసారానికి దారి కనబడక అవస్థ పడు తుంటే ఇంట్లో వాళ్ళూ కనబడక పోవడం వచ్చింది . ఓపక్క పొద్దుగూకు తోన్ది. చీకటి పడితే నాకు చూపు సరిగా కనపడదు ఎలా?తిరిగి తిరిగి జ్వరం వచ్చి నట్లు గా వుంది . ప్చ్ ప్చ్ మీ ఇంట్లో ధర్మా మీటరు గాని ఉందా?
చం - ఏమే! ఉందా?
ర- ఉండటానికి వుంది . నెల రోజుల నుంచీ కనిపించడం లేదు. ఎక్కడ పడ్డదో ఏమో?
చం - మాకు ఉండటానికి వస్తువులన్నీ వుంటాయి కానీఅవసరానికి కనిపించవు. ఇదో విచిత్ర మైన ఇల్లు.
సీతా పతి వస్తాడు
సీ -చంద్రం గారూ!అరె నాగరాజు గారు కూడా ఇక్కడె వున్నారే! మా కుక్క పిల్ల పొద్దుటి నుంచీ కనిపించడం లేదు ..... మీ ఇద్దరిలో ఎవరికైనా కనిపించిందా? రమా దేవి గారూ మీకైనా సరే!
నాగ- కుక్కను చూసి మూడు నెల్లయింది ..చూస్తె లాక్కొచ్చి మీ ఇంట్లొ పడెయ్యనూ !చూడండి మీకుక్క పిల్లను వెతకడంలో ఎక్కడైనా మా పిల్లవాడు గానీ, వాడి తల్లి గానీ కనిపించారా? చెప్పండి. వాల్లిద్ద్దరూ పొద్దుటి నుంచీ కనిపించడం లెదు.
సీ - మనుష్యుల కేమయ్యా ?కాస్సేపటికి వాళ్ళే వస్తారు. కుక్కపిల్ల నోరు లేనిది. ఎక్కడికి వెళ్లిందో? ఏమయ్యిందో? చూడాలి మరి, నే వెళ్ళోస్తా.
[సీతాపతి వెళ్ళిపోతాడు]
నాగ- నేనో వెళ్ళొస్తా. ఈప్రపంచలొ బతకడానికి దారి ఎక్కడా కనిపించడంలా! ధర్మం అంతకన్నా కనిపించడంలా! [నాగరాజు అక్కడ వున్న అయిదు రూపాయల నోటు జేబులో పెట్టు కొం టాడు. ] వెళ్ళొస్తా,వెతక్క పొతే పెళ్ళాం, పిల్లల్ని వదిలేసి ఊరుకొన్నాడు అంటారు. తిరగాలి తప్పదు మరి [-కొంచెం ఆగి]ఒకవేళ వాల్లోస్తే ఇంకా గంటా రెండు గంటల్లో వస్తానని చెప్పండి . [ఒకాలికి తొడుక్కో వలసిన చెప్పు మరో కాలికి తొడుగు తాడు]
చం - అదేమిటి? అలా తప్పుగా తొడుగు తున్నారు చెప్పులు?
నాగ - ఏమిటో! మతి సరిగాలెదు. వస్తువులు సరిగా కనిపించడంలా {చెప్పులు సరిగా తొడుక్కొని] వస్తా మరి. [వెళ్లి పోతాడు ]
చం - పాపం పెళ్ళాం బిడ్డలు కనపడక ఆయన దిగులు పదుతున్నాదు.ఇలాతి సంసారాలు చెయ్యడం ఏంతో కష్టం
ర- పోనిద్దురూ! ఇంకోళ్ళ సంగతి మనకెందుకు గానీ,నే స్నానానికి వెళ్తున్నా
చం - సరేలే! తలుపేసుకో! నే వెళ్లి సిగరెట్లు తెచ్చుకొంటా!
ర- కానీయండి! అది లేనిదే గడిచే ఉపాయం కనిపించడంలా!
చం - ఏదీ! ఇక్కడ పెట్టిన అయిదు రూపాయల నోటు ఏమైంది?
ర- జేబులో చూసుకోన్నారా?
చం - లేదే![జేబులో చోసుకొంటాడు .]
ర- అప్పుడే ఎక్కడ పోయిందండీ ఖర్మ?ఎక్కడ పెట్టారు?
చం- ఇక్కడే!ఈబల్ల మీద.
ర- ఇంతట్లో ఏ నక్క ఎత్తుకుపొయిన్ దండీ !
చం - అంతా మిధ్యా ప్రపంచం లా వుంది .దగ్గర వస్తువులు కనిపించక పోవడ మేమిటి? ఒకటా? రెండా? అయిదు రోపాయలు.
ర- కొట్టిమీరన్నా వచ్చేది!
చం - చచ్చేది! అసలు నోటు నాకు ఇచ్చావా?
ర- ఇచ్చా కదండీ!
చం - పుచ్చుకొన్న మాట జ్ఞాపకం వున్ది. తలచుకొంటే భ్రమ లాగా వున్ది.
ర- భ్రమ అంటా రేమి టండీ శ్రమ పది సంపాదించుకొన్న సొమ్ము.ఇది ఆనాగారాజు పనే అయి వుంటుంది . ఉన్నంత సేపు ఆ బల్ల దగ్గరే తారత్లాదాదు.
చం - అందుకేకాబోలు వెళ్ళేటప్పుడు . అంత ఖంగారు పద్దాదు.
[ ఇంకా వుంది]
No comments:
Post a Comment