Monday, March 25, 2013

కనిపించడం లేదు నాటిక రచన -రావూరు



 నాటిక                                 కనిపించడం   లేదు                               రచన -రావూరు
*******                             ***************                             *************

                               గదిలో     ఒక       పక్కగా     ఒక      బల్ల      కుర్చీ     వుంటాయి . బల్ల మీద     రెండు
మూడు    పుస్తకాలు    అస్తవ్యస్తంగా      పడి       వుంటాయి. కొంచెం     వెనుకగా  ఇంకో ప్రక్కన  ఒక మంచం
దాని మీద      పక్క వేసి      వుంటాయి . మంచం కింద      చిన్న    పెట్టె     వుంటుంది .  ఎదురుగా  ఒక     గోడకు   కాలెండర్      తగిలించి      వుంటుంది . [చంద్రం    లుంగీ      బనీనుతో       వుంటాడు . రమా దేవి    సామాన్య    మైన        చీరలో     మధ్య తరగతి     గృహిణి    లా      వుంటుంది . ]
                            తెర లేచే సరికి    చంద్రం     ఆ    బల్ల      దగ్గర     కూర్చుని    ఏదో     చదువుతూ   వుంటాడు . తర్వాత     మెల్లగా     లేచి   ఆబల్ల    మీద      సామాను    అటూ  ఇటూ    సర్దుతూ    వుంటాడు . విసుగు పుట్టింది .
చంద్రం -    రమా!ఓ !  రమా! [ఘట్టిగా    పిలుస్తాడు . జవాబు    రాదు]
చం -ఇదో     ప్రారభ్దమ్ -నాకేదయినా      అవసర మైనప్పుడు      ఈవిడ     కూడా   కంటిక్కనపడదు . రమా !  ఓ!    రమా [ఘట్టిగా    పిలుస్తాడు .]
రమాదేవి -[లోపల్నుంచి ]ఆ!ఆ!వస్తున్నానండీ!ఎందుకలా     గావు కేకలు    పెడతారు?స్నానం చేద్దామని     వెళుతున్నాను . ఈవేళ     మీ శెలవు     కాదు  గానీ       నా     పని      తెమల నియ్యడం   లేదు . పొద్దుటి నుంచీ    చూస్తున్నాపనితరవాత     పని     చెపుతూనే     వున్నారు . ఈవేళ    నేను     స్నానం చేసే    గీత   కనపడటం    లేదు .
చం -మరేం    ఫరవాలేదు     ఒక్కరోజు   స్నానం    ఆలస్య మయితే   ఏమీ     మునిగిపోదు   కానీ,ఇక్కడ పెట్టిన   అగ్గిపెట్టె     కానీ     చూసావా?అది నాక్కావలసి   నప్పుడు    కాన పడదు.   అయినా   నా    అగ్గిపెట్టె    ముట్టు కో వద్దని   ఎన్ని సార్లు     చెప్పాను?
రమ -నా    వంటింట్లో     అగ్గిపెట్టె      వేరే   వున్దిగా. మీ సిగరెట్టు  కంపు    అగ్గిపెట్టె    నా    కెందుకండీ!   ఇక్కడే ఎక్కడొ   పడి వుంటుంది  చోడండి.[అక్కడంతా     వెతుకుతుంది . ఆ బల్ల  మీద    పుస్తకాల   మధ్య నుంచి అగ్గి పెట్టె  తీసి   ఇస్తుంది . ]ఆ!ఇదుగోనండీ    మీ    అగ్గిపెట్టి , నెమ్మదిగా     చూసుకొంటే     అదే    కనిపిస్తుంది . ఏదీ!  మీదగ్గర     ఆ  ఆర్పే     కనపడటం   లేదు .
చం -ఆ!ఆ!  సరేలే!  ఇలాతే! [తీసుకొని సిగరెట్టూ పెట్టె   కోసం  చూస్తె   అది   కనపడదు . ]
చం-  ఇక్కడ    సిగరెట్టు   పెట్టె     ఏమయినది!ఇది వచ్చేటప్పటికి      అది  మాయ మైంది .
ర-   ఎక్కడ పెట్టారు?
చం - హిమాలయాల మీద. ఎక్కడ పెడతాను  ఇంట్లోతప్ప?   ఆబల్లమీద    సిగరెట్  పెట్టె    పెట్టి ,అగ్గిపెట్టె   వెతకడం   ప్రారంభించా   అడిదోరికింది,ఇది పొయిన్ది.    ఏదీ    కనబడదు   ఈ    ఇంట్లొ-
ర-   నేను    వెతుకుతా    వుండండి .
చం- ఆ!వెతుకు,వెతుకు       నీవి     విశాల నేత్రాలుగా  !
ర- ఇదుగో నండీ,దిండు   కింద [దిండు కింద నించి తీసి ఇస్తున్ది.]
చం-    దిండు   క్రిందా?
ర-  [నవ్వి]  దిండుకింద     సిగరెట్టు పెట్టే -   ఈ     పేరుతో   ఒక     నాటకం     వ్రాసెయ్యండి.
చం -  ఇందులో   రెండు   సిగరెట్లు    వుండాలి. కనపడటం  లేదే!
ర- అయ్యో!రామ!  అవేమవుతాయండీ!    మీరే     కాల్చేసి  వుంటారు .
చం-  అవునే!  నేనే   కాల్చి  మళ్ళీ  వెతుక్కొంటున్నా!నాకు మతి మరుపు.   ఎం చెయ్యమంటావు?
ర- లేకపోతే   ఏమవుతాయండీ?
చం- సిగరెట్టు    పెట్టెలోంచి   పైకి వురికి   కిటికీ   లోంచి    బయటికి    పోయి    వుంటాయి. మాయా బజారు  సంసారం . ఆ   చొక్కా   ఇలాతే! ఓ అర్ధ రూపాయి  పడేయ్ ,వెళ్లి   తెచ్చు కొంటా![రమా దేవి    చొక్కా   తీసి ఇస్తున్ది.పెట్టె   తెరవడానికి    చూస్తె]
ర- అయ్యో!   తాళం చెవి   బల్ల మీద పెట్టానే! మీరేమైనా   చూసారా?
చం-   బాగున్ది.    నన్నే  అడగడం   ప్రారంభించావ్?  చూడు చూడు
ర- ఇందాక     ఇక్కడే    పెట్టానండీ!   ఇంతలో    ఏమైందీ!   మీ    చొక్కా  జేబులో    ఉందేమో     చూడండి    కొంచెం -
చం - నీకు కనబడని వన్నీ   నా   జేబులో   వుంటాయా? ఇదేం   గారడీ   వాడి   సంచీ    అనుకొన్నావా?
ర- ఏమైంది మరి?వెతుకుతూ వుంటా  ఈపూటకు    వెళ్లి అప్పు తెచ్చుకోండి .
చం - అప్పా!అప్పిచ్చే    వాడేక్కడా      కనపడటం    లేదు. ఎక్కడ  తేను?
ర- ఎలాగండీ తాళం చెవి?ఏమైంది మరి?   ఇక్కడే పెట్టా,నాకు   బాగా     జ్ఞాపకం   వుంది .
చం -మరి     వెతుకు   వెతుకు   [అటూ ఇటూ    పచార్లు చేస్తూ   వుంటాడు .
ర-   నే వెతకలేనండీ -ప్రతిదీ   వెతకట మే నయ్యె![కుర్చీలో   కూర్చుంటుంది]
చం -[కోపంతో]   ఎవడి  కోసం     వెతుకుతావే![దగ్గరకు వెడతాడు]    ఒక్క   చెంపకాయ     వేస్తే-ఓసినీ ...... నీ   మెళ్ళోగొలుసులొనే    వుందే !పెట్టే తియ్యి   తియ్యి     త్వరగా
ర- అవునండోయ్ !ఇందాక పెట్టు కొన్నాను.{పెట్టెలో   డబ్బులు     తీసి    ఇస్తుంది . ]
                       బయట    నుంచి     పిలుపు ------చంద్రం గారూ!
చం -నాగారాజుగారా?   రండి   రండి
నాగరాజు- చంద్రం గారూ    పొద్దుటి   నుంచీ    మా  అబ్బాయి      కనపడటం  లేదండీ!ఊరంతా    వెతికి వెతికి వచ్చాను. ఎక్కడకు పోయాడో ఏమో    మరి!
చం - మీ  అబ్బాయి కనిపించడంలా?  మా  ఇంట్లో వస్తువులు   కనపడక      యాతన    పదుతున్నాము. మీ ఇంట్లొ   మనుషులే    కనిపించడంలా ?
నాగ- వాడిని వెతుకుతానని     వాళ్ళమ్మ   వెళ్ళింది ,అదీ    కనిపించడం లెదు.    ఇల్లు    తాళం  వేసి  వుంది .
చం - తాళం   చెవి  పోగొట్టుకొని     వెతు క్కొంటొదో   ఎమో-మరి [భార్య వంక చూచి  నవ్వుతూ] ఆవిడ మెళ్ళోనె    వుండి     వుంటుంది ,పాపం  చూసుకొని  వుండదు.
ర- చాల్లెండి  సరసాలు!ఆయన భార్యా   ,పిల్లాడు   కనబడక     ఆదుర్దా పడుతుంటే
నాగ -  అసలే సంసారానికి     దారి కనబడక     అవస్థ  పడు తుంటే  ఇంట్లో  వాళ్ళూ కనబడక పోవడం  వచ్చింది . ఓపక్క పొద్దుగూకు తోన్ది. చీకటి పడితే    నాకు   చూపు   సరిగా  కనపడదు   ఎలా?తిరిగి   తిరిగి    జ్వరం   వచ్చి నట్లు గా   వుంది . ప్చ్     ప్చ్   మీ    ఇంట్లో     ధర్మా   మీటరు  గాని     ఉందా?
చం - ఏమే!  ఉందా?
ర- ఉండటానికి   వుంది . నెల రోజుల  నుంచీ    కనిపించడం    లేదు. ఎక్కడ   పడ్డదో   ఏమో?
చం - మాకు ఉండటానికి     వస్తువులన్నీ    వుంటాయి కానీఅవసరానికి   కనిపించవు. ఇదో     విచిత్ర మైన    ఇల్లు.
          సీతా    పతి     వస్తాడు
సీ -చంద్రం గారూ!అరె   నాగరాజు గారు    కూడా    ఇక్కడె    వున్నారే!   మా      కుక్క పిల్ల   పొద్దుటి నుంచీ     కనిపించడం  లేదు ..... మీ ఇద్దరిలో     ఎవరికైనా      కనిపించిందా? రమా   దేవి గారూ     మీకైనా    సరే!
నాగ- కుక్కను చూసి     మూడు    నెల్లయింది  ..చూస్తె    లాక్కొచ్చి     మీ    ఇంట్లొ     పడెయ్యనూ !చూడండి   మీకుక్క పిల్లను   వెతకడంలో   ఎక్కడైనా    మా   పిల్లవాడు గానీ,   వాడి  తల్లి గానీ   కనిపించారా?  చెప్పండి. వాల్లిద్ద్దరూ     పొద్దుటి నుంచీ     కనిపించడం    లెదు.
సీ    - మనుష్యుల  కేమయ్యా ?కాస్సేపటికి     వాళ్ళే   వస్తారు. కుక్కపిల్ల నోరు  లేనిది. ఎక్కడికి వెళ్లిందో?  ఏమయ్యిందో?  చూడాలి మరి, నే వెళ్ళోస్తా.
   [సీతాపతి     వెళ్ళిపోతాడు]
నాగ- నేనో   వెళ్ళొస్తా.   ఈప్రపంచలొ     బతకడానికి     దారి     ఎక్కడా     కనిపించడంలా!   ధర్మం అంతకన్నా    కనిపించడంలా!  [నాగరాజు   అక్కడ వున్న   అయిదు    రూపాయల    నోటు    జేబులో    పెట్టు కొం  టాడు. ] వెళ్ళొస్తా,వెతక్క పొతే     పెళ్ళాం, పిల్లల్ని     వదిలేసి   ఊరుకొన్నాడు    అంటారు. తిరగాలి   తప్పదు మరి [-కొంచెం   ఆగి]ఒకవేళ    వాల్లోస్తే    ఇంకా   గంటా   రెండు    గంటల్లో   వస్తానని   చెప్పండి . [ఒకాలికి తొడుక్కో వలసిన   చెప్పు   మరో     కాలికి తొడుగు   తాడు]
చం - అదేమిటి?   అలా     తప్పుగా    తొడుగు తున్నారు  చెప్పులు?
నాగ - ఏమిటో!   మతి సరిగాలెదు. వస్తువులు    సరిగా  కనిపించడంలా     {చెప్పులు సరిగా  తొడుక్కొని]    వస్తా  మరి.  [వెళ్లి పోతాడు ]
చం - పాపం పెళ్ళాం  బిడ్డలు   కనపడక   ఆయన   దిగులు    పదుతున్నాదు.ఇలాతి   సంసారాలు    చెయ్యడం ఏంతో    కష్టం
ర-  పోనిద్దురూ!  ఇంకోళ్ళ   సంగతి    మనకెందుకు    గానీ,నే స్నానానికి   వెళ్తున్నా
చం - సరేలే!  తలుపేసుకో!   నే వెళ్లి సిగరెట్లు     తెచ్చుకొంటా!
ర- కానీయండి!   అది లేనిదే గడిచే   ఉపాయం   కనిపించడంలా!
చం - ఏదీ!   ఇక్కడ   పెట్టిన     అయిదు   రూపాయల    నోటు   ఏమైంది?
ర- జేబులో   చూసుకోన్నారా?
చం - లేదే![జేబులో చోసుకొంటాడు .]
ర- అప్పుడే ఎక్కడ పోయిందండీ     ఖర్మ?ఎక్కడ పెట్టారు?
చం- ఇక్కడే!ఈబల్ల మీద.
ర- ఇంతట్లో     ఏ నక్క   ఎత్తుకుపొయిన్ దండీ !
చం - అంతా     మిధ్యా   ప్రపంచం   లా  వుంది .దగ్గర   వస్తువులు      కనిపించక పోవడ   మేమిటి?  ఒకటా?  రెండా?     అయిదు   రోపాయలు.
ర- కొట్టిమీరన్నా    వచ్చేది!
చం - చచ్చేది!  అసలు   నోటు     నాకు ఇచ్చావా?
ర- ఇచ్చా కదండీ!
చం - పుచ్చుకొన్న   మాట    జ్ఞాపకం   వున్ది. తలచుకొంటే       భ్రమ     లాగా  వున్ది.
ర- భ్రమ     అంటా   రేమి టండీ శ్రమ   పది   సంపాదించుకొన్న     సొమ్ము.ఇది   ఆనాగారాజు  పనే   అయి   వుంటుంది . ఉన్నంత   సేపు    ఆ   బల్ల    దగ్గరే    తారత్లాదాదు.
చం - అందుకేకాబోలు     వెళ్ళేటప్పుడు .   అంత   ఖంగారు    పద్దాదు.
                                                                                                         [  ఇంకా   వుంది]    




No comments:

Post a Comment